Przesilenia, Równonoce i Sabaty
Czarostwo jest duchową i religijną praktyką, która może łączyć starożytne tradycje pogańskie z nowoczesnymi wierzeniami. Jednym z kluczowych elementów tej praktyki jest kalendarz świąt, zwany Kołem Roku, który obejmuje osiem głównych sabatów, świętowanych w rytmie natury i jej cykli. Cztery z nich to Równonoce i Przesilenia, a pozostałe to tzw. Sabaty Większe. Te święta mają głębokie znaczenie duchowe i symboliczne, celebrują zmiany w przyrodzie, cykle życia, śmierci i odrodzenia oraz łączą praktykujących z naturalnymi rytmami Ziemi.
Koło Roku, czyli lista sabatów
Samhain (31 października – 1 listopada)
O tym sabacie często mówi się jako “Nowy Rok Czarownic”, gdyż festiwal śmierci oznacza koniec starego roku i początek nowego w kalendarzu czarownicy. To także najważniejszy Sabat w czarostwie. Jest to czas, kiedy zasłona między światem żywych a duchów jest najcieńsza, co pozwala na kontakt z przodkami. W tym momencie zapala się świece w oknach, aby wskazać duchom drogę do domu, oraz organizuje się ciche uczty na cześć zmarłych. To również moment refleksji nad przeszłością i planowania przyszłości. Święto nakłada się z celebracją Halloween i Świętem Zmarłych, więc obchodzenie go nie wyróżnia się tak mocno na tle tego, co dzieje się wokół – a nawet wspaniale się z tym łączy. Wizyta na grobach bliskich jest moim zdaniem idealnym dopełnieniem refleksji o przemijaniu i daje nam przestrzeń, by uhonorować swoich Przodków.
Yule (od około 21 grudnia do 1 stycznia)
Yule, czyli przesilenie zimowe, to święto odrodzenia światła. Celebruje najkrótszy dzień i najdłuższą noc w roku, po której dni zaczynają się stopniowo wydłużać. Tradycje obejmują palenie yule logu (kłody Yule), ozdabianie domów zimozielonymi roślinami i organizowanie uczt, a także obdarowywanie się prezentami. Symbolizuje to narodziny nowego słońca i nadzieję na nadchodzące dłuższe już dni. To czas odpoczynku, zbierania sił przed wiosną i cieszenia się z obecności bliskich.
Imbolc (1 lutego)
Imbolc, święto światła i odrodzenia, jest czasem oczyszczenia i przygotowań na wiosnę. To tak zwane Święto Życzeń, gdzie szykujemy swoje pragnienia i doglądamy ich spełnienia w nadchodzącym roku. Tworzy się i zapala wtedy świece, aby powitać rosnące światło dnia, oraz składa się ofiary bogini Brigid, patronce poezji, rzemiosła i uzdrawiania. To czas, aby zacząć realizować plany i marzenia, które narodziły się podczas Yule. To też święto, w którym błogosławi się swoje narzędzia do pracy.
Ostara (około 21 marca)
Ostara, równonoc wiosenna, to święto równości dnia i nocy, oznaczające początek astronomicznej wiosny. Jest to czas narodzin i odrodzenia, kiedy przyroda budzi się do życia. Tradycje ostarowe obejmują sadzenie nasion, dekorowanie jajek i celebrację płodności Ziemi. Symbolika kolorowego jajka, jako znaku nowego życia, a także zajączka, który takie jajka przynosi, jest szczególnie ważna i nawiązuje do bogini wiosny – Eostre. To czas wysiewania swoich marzeń i powoli przekuwania swoich planów w czyn.
Beltane (30 kwietnia – 1 maja)
Beltane, święto ognia i płodności, oznacza pełnię wiosny, a w zasadzie już początek lata. Jego inna nazwa to Święto Kwiatów. Jest to święto odwrotne do Samhain, w którym to celebruje się życie i wszystkie jego przejawy – zwłaszcza te miłosne. Czarownice wtedy zapalają ogniska, aby zapewnić ochronę i błogosławieństwo dla nadchodzącego lata. Celebracje obejmują tańce wokół majowego drzewka (maypole), skoki przez ogniska i składanie ofiar duchom natury. Jest to czas radości i świętowania życia. To okres celebracji miłości i uważany jest za szczególnie sprzyjający ślubom i miłosnym praktykom.
Litha (około 21 czerwca)
Litha, przesilenie letnie, to najdłuższy dzień w roku, kiedy słońce jest w pełni swojej mocy. To czas celebrowania obfitości natury, zbierania ziół o uzdrawiających właściwościach i organizowania uroczystości na świeżym powietrzu. To czas dziękczynienia za dary Ziemi i cieszenia się jej obfitością. Słońce jest w swojej największej mocy i tak samo my powinniśmy w tym czasie szczególnie mocno działać w swoich intencjach i planach.
Lammas/Lughnasadh (1 sierpnia)
Lammas, znane również jako Lughnasadh, to święto pierwszych zbiorów. Dziękujemy wtedy za pierwsze plony i przygotowujemy się na nadchodzący okres żniw. Tradycje Lughnasadh obejmują pieczenie chleba z nowo zebranej mąki, składanie ofiar bóstwom plonów oraz organizowanie wspólnych uczt. Jest to czas wdzięczności za obfitość i dzielenia się nią z innymi.
Mabon (około 22-23 września)
Mabon, inaczej równonoc jesienna, to czas równowagi i wdzięczności za zbiory. Magowie i czarownice świętują zakończenie okresu zbiorów i przygotowują się na nadchodzącą zimę. Tradycje obejmują dekorowanie ołtarzy owocami i warzywami, organizowanie uczt i dziękowanie za obfitość, którą zapewniła natura. To też święto, w którym pochylamy się nad tematem poświęcenia i działania na rzecz innych, jak również swojej społeczności ogółem.
Podsumowanie
Rytuały przesilenia i sabatów są nieodłącznym elementem praktyki czarostwa, łączącym człowieka z naturalnymi cyklami Ziemi i wszechświata. Święta te przypominają o naszej więzi z przyrodą, uczą wdzięczności za jej dary i umożliwiają refleksję nad cyklami życia.
Święta w czarostwie mają na celu nie tylko celebrowanie natury, ale również osobisty rozwój i transformację. Przez rytuały i ceremonie, czarownice uczą się harmonii z naturą, czerpią siłę z jej cykli i odnajdują głębsze znaczenie w swoim życiu duchowym – nawet jeśli na co dzień żyją w oderwaniu od przyrody. Być może żyjąc w mieście nie jest łatwo być na bieżąco z tymi cyklami. Sabaty są więc przypomnieniem, by się zatrzymać i chociaż na chwilę kontemplować jak zmienia się aura wokół nas. Każdy sabat jest zupełnie inną okazją do zatrzymania się, refleksji i celebrowania piękna oraz mądrości, którą oferuje nam zmieniająca się wokół przyroda.
