Rośliny odgrywają w wielu tradycjach magicznych rolę pewnego pośrednika pomiędzy życzeniem człowieka, a siłami natury. W okresie zimowym, szczególne znaczenie przypisywano tym roślinom, które potrafiły przetrwać surowe mrozy i niedostatek światła. Ich obecność w domostwie miała zatem wymiar symboliczny – przypominała o konieczności przetrwania w trudnych czasach. A także mówiła o nadziei i o tym, że niebawem przyjdą dni pełne światła.
Rośliny zimnozielone jako symbole przetrwania
Drzewa iglaste, takie jak sosna, świerk czy jodła, były od wieków kojarzone z nieprzemijającą siłą natury. Podczas, gdy drzewa liściaste tracą swoja okrywę co sezon, rośliny zimnozielone trwają, mimo zmiany warunków. W kulturach celtyckich i germańskich ich gałęzie wnoszono do domów podczas przesilenia zimowego jako znak zwycięstwa życia nad śmiercią i światła nad ciemnością. Ich wiecznie trwająca zieleń miała dodawać nadziei, że życie nadal trwa – nawet jeśli na zewnątrz wszystko zamiera w bieli śniegu.
W wymiarze magicznym z kolei, rośliny te pełną funkcję ochronną. Ich żywica i intensywny zapach odstraszają niepożądane energie oraz wzmacniają stabilność domowego ogniska. Również w chwilach zwątpienia mają przypominać o konieczności walki z niesprzyjającymi warunkami i nie traceniu nadziei na lepsze czasy. Umieszczane przy drzwiach lub oknach, miały chronić przed negatywnymi energiami pochodzącymi z zewnątrz.
Ostrokrzew
Ostrokrzew to jedno z najpopularniejszych drzew wiecznie zielonych. Dodatkowo, jest niejako symbolem sabatu Yule – w którym to, Król Ostrokrzewu, na przemian z Królem Dębu toczą między sobą odwieczną walkę między porą jasną, a porą ciemną. Król Ostrokrzewu, który rządzi porą zimową jest symbolem odpoczynku, regeneracji, ciemności i wyciszenia. Sam zaś ostrokrzew symbolizuje siłę życiową, która trwa mimo zimy. Wiele kultur z całego świata praktykuje dekorowanie pomieszczeń gałązkami i czerwonymi jagodami ostrokrzewu. Znalezienie sporej liczby takich owoców ostrokrzewu miało przynosić dla domostwa szczęście. Ostrokrzew – który w zamyśle miał chronić dom przed złem i niespokojnymi duchami – sadzono w pobliżu domu. Ścięcie ostrokrzewu miało przynosić pecha.
Liście ostrokrzewu w postaci naparu wykazują właściwości moczopędne, oczyszczające, a także sprzyjają zbijaniu gorączki.
Jemioła
Jemioła jako roślina pasożytnicza, rosnąca pomiędzy niebem a ziemią, postrzegana jest jako byt liminalny, związany z przejściem i ochroną. Dla druidów jest rośliną świętą. Podobnie jak ostrokrzew, symbolizuje moc trwającego życia, mimo przeciwności. Dawniej stosowana jako remedium na mnóstwo dolegliwości zdrowotnych, między innymi na napady epilepsji lub przy chorobach serca. Dzisiaj pełni funkcję głównie dekoracyjną i symboliczną.
Zawieszana nad wejściem do domu lub w centralnym miejscu izby, jemioła miała zapewniać bezpieczeństwo, harmonię i płodność. Jej funkcja ochronna nie polegała na agresywnym odpieraniu zagrożeń, lecz na utrzymywaniu równowagi wewnątrz przestrzeni domowej. Ponadto miała odstraszać nieżyczliwych gości, a zapraszać w nasze progi tych uczciwych. Podobno całowanie pod jemiołą ma gwarantować trwałość uczucia – z racji symboliki nawiązującej do niezniszczalności.
W czarostwie jemioła symbolizuje moc płodności (dawniej była remedium na bezpłodność i impotencję), odrodzenie i niepokonaną siłę życia. A także świętość – jako że sama nie dotyka nigdy ziemi, nigdy nie dopada jej “brud” nieczystego gruntu. Dawniej również tak pozyskiwano jemiołę – ściągano z drzew, ale tak, by nie upadła nigdy na ziemię i nadal zachowała swoją nieskalaną czystość. Jeśli gałązka obsypana jest białymi jagodami, będzie także symbolizować bogactwo i obfitość.
Jarzębina
W tradycjach słowiańskich i północnoeuropejskich jarzębina jest drzewem ochronnym, często sadzonym w pobliżu domostw. Jej czerwone owoce kojarzono z życiem i krwią, a jednocześnie z siłą odstraszającą to, co wrogie. Zimą suszone gałązki jarzębiny wykorzystywano do tworzenia prostych znaków ochronnych lub przechowywano w pobliżu drzwi. W rytuałach jarzębina wykorzystywana jest do błogosławieństwa domu, wzmacniania zaklęć i zdolności parapsychicznych. Symbolizuje także oczyszczenie i ochronę.
Podobną funkcję pełniły rośliny kolczaste, takie jak ostrożeń czy głóg. Ich fizyczna struktura stanowiła naturalną barierę, która w wymiarze symbolicznym przenosiła się na ochronę energetyczną. Kolce miały „zatrzymywać” to, co niepożądane, zanim przekroczy próg domu.
Suszone zioła
Zimą szczególnego znaczenia nabierają zioła zebrane w cieplejszych porach roku i odpowiednio wysuszone. Bylica, rozmaryn, szałwia czy dziurawiec – można je przechowywać domach nie tylko jako zapas leczniczy, ale również jako ochronę duchową. Warto rozważyć też zasuszenie pomarańczy, której aromat będzie przypominał o ciepłych dniach. Wszelkie przyprawy, które dodajemy do typowo zimowych herbat (cynamon, goździki, rozmaryn, anyż itp.) lub pierniczków mają także swoje dodatkowe zastosowanie w magii – jak przyciąganie bogactwa i ochrona energetyczna właśnie. Zatem również i tak prozaiczna czynność jak zrobienie sobie rozgrzewającej herbaty może stać się rytuałem, o ile będzie to robione z intencją i z rozmysłem.
Bibliografia:
Glennie Kindred – Jak wykorzystać uzdrawiającą energię Ziemi
Arin Murphy-Hiscock – Green Witch
Susan Pesznecker – Yule
